321

321

Legg út á dýpið eftir Harrans orðum

og stúr tú ei, hann valdar tínum korum,

um ómaksferð tú fert so manga stund;

um trúgv og dáð og dugur teg ei svíkur,

er Harri lívs tíns enn sum áður ríkur,

og mild hans lund.

2. Legg út á dýpið, tá ið Jesus kallar,

legg frá tær holdsins girnd og lystir allar

og feta beint í fótspor frelsarans;

og lat ei kross, ei kvalir tykkum skilja,

men stunda tú at fremja Guðs tíns vilja

í lýdni hans.

3. Legg út á dýpið, tú ið enn ert ungur

og óttast ei, tó streymur lívs er tungur,

men set tær snimma hátt títt mál og mið;

hav Guðs orð tær til leiðarstein í stavni,

og stýr tú síðan beint í Jesu navni

á himins lið.

4. Legg út á dýpið, tú sum troyttur lendir

av tunga róðri heimsins - Guð teg sendir -,

o, hav nú Jesus hjá tær innan borðs;

tá fert tú góða ferð á síðsta sinni,

og sálarfrið tá skalt tú eiga inni

Guðs ríka orðs.

5. Legg út á dýpið, og tú sál mín eyma,

legg eftir teir ónyttuligu dreymar,

teir sviku teg, tín alvi brast, tað sást.

Á dýpið út, tað kvøldar, Jesus kallar,

tí kvitta vil nú syndir tínar allar

Guðs dýra ást.

Matthías Jochumsson. J. Dahl.

Lag: Sl. 207.