382
Várs harra Jesu minnifest
er hátíðin, sum gleðir best;
tí tá vit hann rætt minnast á,
hann livandi er okkum hjá.
2. Ver, Jesus, lív mítt, gleði mín,
í barmi perlan loynd og fín!
Ver friður mín, mítt trygga skjól,
ver ljós mítt, tá ið setur sól!
3. Tú ert vár hugni her á jørð,
í miskunn tíni lívið grør,
eitt ljós, sum aldri slokna skal,
ein blóm', sum altíð fruktar væl.
4. Tú keldan ert til náðar á,
har sum øll góðska sprettur frá,
og eins og yvir vatn ber vín,
so ber av øllum góðska tín.
5. Hon heilsar eins og dagsbrún ný,
sum sól hon lýsir bjørt og blíð,
hon gleðidoypir mann av mold,
hon birtir dýrdarvón á fold.
6. Hon okkum fær at elska teg,
sum steig tín tunga krossins veg.
Hon bindur ævigt trygdarband
við lívsins ljós og lívsins land.
7. Bert tann, ið elskar, kenna kann
Guð og so teg, hans sendimann,
hans orð, hans son, hans dýru mynd
í mannalíki, uttan synd.
8. Sum faðirin teg æra við
í himni øll Guðs einglalið,
og sum tú elskast her á fold,
so stíga einglar upp frá mold.
9. Syng fagnarljóð um heimsins lón,
tú gamla trúgv, tú unga vón,
tú ást, sum ei veit ellismein,
um ævir ung og glað og rein!
10. Í Jesu navn' syng Jesu prís
í oyðimørk, í paradís,
hvør tunga og hvørt mannamál,
hvørt hjarta og hvør mannasál!
11. Halleluja, for Harrans borð
á himni hátt og her á jørð!
Halleluja for Jesus, tað
skal vera ævigt, samfelt lag!
Grundtvig 1844.
J. Dahl 1924.
Lag: Sl. 357.