578
Nú byrja vit í Jesu navn,
vit út frá landi stevna.
Og havið, sum er fyri stavn,
um alt várt verk man fevna;
men ferðin bara eydnu ber,
um Jesus innanborða er,
við honum alt vit evna.
 
2. Hans sterka hond best leiða man
um vág og báru bratta,
hans megnarhond sum eingin kann
hitt bylgjubrotið slætta;
hans eyga altíð fylgir tær,
og hvørt títt stig hann gjølla sær,
hann kann tær lívið lætta.
 
3. O, Jesus, ver tú okkum hjá,
tá vit har úti stríða;
ta vándu stund vend okkum frá,
gev okkum løtu blíða;
tá okkar ferð at enda er,
várt far mót heimlands vági ber,
har vinir okkum bíða.
 
Olivar á Ryggi.
Lag: sum Sl. 154.