94
Mín sál skal Guði prísa!
Mín andi gleðir seg!
Mín Guð læt náði lýsa
og signing yvir meg!
Til mín úr himlasali
hann sá so milt og gløgt,
mær lítilsverda træli
hans hond upp lyfti høgt.
2. O, miskunn er hans veldi!
O, heilagt er hans navn!
Tey hástóru hann feldi,
tey veiku tók í favn.
Til svong í armóðs smáttu
hann gávur hevur sent;
tey, sum almikið áttu,
hann fara læt tómhent.
3. Hvør ætt nú, ungmoy reina,
teg sæla prísa man;
tín sonur Krist aleina
oss bjargan geva kann;
heim til sín vil hann bera
sítt fólk, sítt Ísrael,
tær lov og prís skal vera,
vár Guð Immanuel.
Luk 1,46-56. Mikkjal á Ryggi.
Lag: sum Sl. 230.